Merhametin kalbe koyduğu,
Ruhların buz yandığı resimde,
Dünyanın pervanesi bir kasveti üflerken,
Kelebekler raksederken ülkemde,
Ne sen önemlisin ne de ben.
Bırakalım kadere suratları o çizsin.
Rabıta gözlerimiz,menzilimiz yokluk olsun.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta