rengi olmayan renge bakıyorum akşamdan beri. insanın kendi soluğunda kulaç atması ne zordur. içimden bir ses kapıyı göstererek 'çık dışarı!,diye bağırıyor. şimdi dışarıdayım ve görüyorum öldüğümü.
yokluğum dal budak salıyor.nereye serpilirim ? bu benim bilgim dışında gelişecek.
şimdi rengi olmayan renk bana bakıyor. benim iç denizimdi soluğum,kurudu.
kimdir beni kapıda karşılayan?
sol yanımdaki tayı bağlayabilecek biri vardır mutlaka.
gece yel tutmadan tenimi bir rüyaya sığınmam da olanaksız...
Bana '' Gerçeğin çoğu zaman büyük bölümü kurgularımızla örtülmüş haliyle karşımıza çıkar'' diyen ah Ricardo Piglia ! Beni nerede görmüştün?
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem