Gümüş flütün sesi,
Şarez’in gözyaşını elmasa çevirdi.
Okyanusun kalbi,
Ayıramadı onları yeryüzündeki hiçbir şey gibi.
El sallardı gökyüzüne her öğlen vakti,
Bilirdi teleskopu yıldızlardan ona çevirdiğini.
Severdi yemek yaparken şarkı söylemeyi,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
