Düşüncelerim beni tuzağa çekiyor
Engel olamıyorum.
Vakitsiz dar saatlerin içinde geçiyor zaman
Endişesiz ve kuşkulanmadan
Sorgulamadan
O yapmaz dediğim hersey geldi başıma.
Bütün haksızlıklara göğüs gererek ağarttım saçlarımı.
Sonsuzluğun o tahammül edilemeyen evresindeyim.
Dikiş tutmaz bir yara açılıyor içimde.
Zorla sensizlik empoze edilmiş
Zorla sessizlik enjekte edilmiş kırık yuregime
Şimdi bir hapşırık çınlaması kulağımda sensizlik.
Hiç dokunulmamış bir suratla geldim karşına
Hiç öpülmemiş dudaklarla.
Hiç oksanmamiş saçlarla
Sen kepaze ettin yüreğimi.
Gün görmemiş duygularinla rezil ettin
Sonunu tahmin edemediğim bir senaryo gibi
Y/araladın kalbimi.
Şimdi renkli antibiyotikler, Siyah gece nöbetleri,
Şimdi memnuniyetsiz melankoli saatleri.
İadesiz ama taahhütlü sözleşmeler kadar ciddi.
Şimdi bu durum
Pencere önü soğuğunda burnunu çekmek gibi.
Misalen verilen sözler gibi şimdi herşey.
Münasebetsiz bir hastane randevusu
İltihabi ruhuma birikmiş bir enfeksiyon şimdi
Tanımlanmamış bir cisim gibi şimdi hayat.
Karikatürize edilmiş gibi manasız, ama anlamlı.
Bariton bir ses şimdi kulağımda hayat.
Bayat ekmek gibi.
Son kullanma tarihi geçmiş gibi
İndirime girmiş gibi şimdi
Şimdi plastik kokuyor bu hayat.
Geri dönüşümü imkansız şimdi
Ve şimdi hayat
Sek içilen bir rakı gibi acı…
Artık epeyce yorulduğumu hissediyorum.
Tam nefes alıp verememek korkutuyor beni.
Grift bir hikaye gibiydik seninle.
Hiç bir kaliba sığmayan ütopik hayallerimiz de vardı.
Birden fazla bize ait şarkılarımız.
Sanki sadece bize yazılmış gibi sahiplenmemiz
Bencilce yalnızca bizim için yapılmış zannettiğimiz sokaklarda serserice dolaşmamız.
Sanki yağmur sadece bizim için yağıyordu.
Adım attıkça siyah bi bulut sadece bizim için hareket ediyordu.
Küçük bir tıkırtida sen geliyorsun zannediyorum.
Sonra olmadığın geliyor aklıma.
Belki de önceden de yoktun.
Belki sadece kafamda kurduğum bir özneydin sen.
Seni var etmemi isteyen sanrılar vardı içimde
Şimdi ataklar geçirdiğim sancılar yok olduğunu söylüyorlar acı bir biçimde.
Varlığına katlanabilmeyi ezberimde tutuyorum da
Yokluğunu hesap edememişim
Öyle bir hayal dünyası yaratmışım ki
Hiç olmayacağını düşünememişim
İşte o şekilde muazzam bir detaydın bende
Kusursuzca işlediğim bir cinayet gibiydin
Varlığının ve yokluğunun faili benim
İşte bu yüzden var ile yok arasında kaybettim seni..
Yüzün hiç bir şablona denk gelmiyor.
Bulanık bir yağlı boya portresi gibi hayal ediyorum.
Yüz hatların belirgin değil.
Sadece göz altlarındaki çizgiyi görebiliyorum.
Gözlerinin rengini biliyorum
Saçlarının rengini de
Ellerinin naifligini
Parmak uçlarındaki acıyı hissedebiliyorum.
Hiç konuşulmamış bir konusun dünyada.
Bazen dengesini kuramiyorum seni hayal etmenin
Alışıla gelmiş bir durum değil aslında bu.
Eğer bir gün seni hayal etmeyi bırakırsam
Basite indirgenmiş bir durum olarak kalacaksın.
Ve zaten seni benden başkası tanimayacak.
kâğıt gibi buruşturulup bir köşeye atilacaksin.
Bana çektiğirdiğin acıların intikamını seni yok ederek alacağım.
Kayıt Tarihi : 28.7.2025 02:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!