Ben seni hiç gölgede sevmedim.
Hep gün doğumunda, turuncuya çalan o ilk ışıkta.
Çünkü karanlık benim içimdeydi zaten senin bakışında değil.
Bir çınar vardı şehrin ucunda, yaprakları sarıydı
ama ne güz vardı ne rüzgar.
Sadece senin yokluğun düşüyordu dallarına.
Ve ben orada seni düşündüm:
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta