Bırakmanın zamanıymış.
Beklemenin anlamı yokmuş gidenin mezarında.
Son çare tutunmak değilmiş hatıraya.
Sevmek kendinden bir parça vermek değilmiş.
Anladı zavallı,
Oydu kör gözlerini,
Hazırdı tekrar görmeye.
Minnettardı artık
Her saniyesine,
Her kelimesine,
Her Dersine...
Teşekkür etti yüce Tanrı'ya,
Gönlü vardı artık şu koca dünyada
Onsuz da renkler olduğuna.
Kayıt Tarihi : 31.8.2025 03:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!