Rengi Çalınmış Sokaklar

Küsmedim hiç kimseye.
Vazgeçmedim de hiçbir şeyden.
Ama içimden taşmıyor o eski coşku:
Elim cebimde, dilimdeki nakaratla,
sokaklara karışmak.

Eskisi gibi yürümüyorum sokaklarda.
Her kaldırımda unutulmuş bir oyun.
Bakkal Sadık hâlâ orada,
ama veresiye defteri yok.
Çikolatalar güldürmüyor artık çocukları.
Hem çocuklar değişti, hem sokaklar.
Top oynamıyor, ip atlamıyorlar eskisi gibi.
Sokakların cıvıltısı çalınmış.

Küsmedim hiçbir şeye...
Hevesim kaçmış sadece.
İçimdeki balkonda çiçekler açmıyor,
sarkmıyor saksılardan sokaklara.
Kapı önlerinde yasemenler,
kokularını salmıyor köşe başlarına.

Bakmıyorum gökyüzüne artık:
bulutlar pamuk şekeri değil.
Yağmur yağsa da koşuşup altında,
dokunmuyor kimse damlalara.

Küsmedim kimseye,
sadece içimdeki çocuk
selamsız geçiyor komşu kapılarından.
Kapılar cevapsız,
içimdeki ses yankısız...

02/09/2025
23:09 #wahran
@demlenmisSiirler
(524)