Remzi Kılıç Şiirleri - Şair Remzi Kılıç

Gönül gel seninle bir aht edelim
Beni çok incitme bir kararda dur
Edebi usülle ne sorarsan sor
Sana tanıtayım bizim diyarı, elleAht

Gönül gel seninle bir aht edelim

Aşurenin aşını tattın mı gönül? Aşkın bahçesinde öttün mü gönül? Bülbüle sesini kattın mı gönül? Ezeli ervahte haberin var mı? Nuhun sefinesi hangi diyarda? Tutanın içinde durumu darda İki nur doğdu Kandilde Sırda Ezeli ervahte haberin var mı? Kavim asileşti isyan eyledi Cebrahil Nuha neler söyledi Suya gark oldu eser kalmadı Ahvalı alemden haberin var mı? Kırk gün tutanda kaldı sefine Ne eser kaldı ne de define Sular çekildi indi zemine Ahvali alemden haberin var mı? Adem ile Havvada dünyaya geldi Cani sıfatlı kimlerden aldık Rızıkla nasibi kudrette bulduk Ezeli ervahte haberin var mı? Toplandı azıklar oldu aşure İbreti alem oldu küllü beşere Hak ile bâtıl kaldı mahşere Ervahı ezelde haberin var mı? Kılıç akıl ermez ezeli ervaya Sular kurudu kum doldu çaya Mertlik bozuldu ok girdi yaya Ervahı ezelde haberin var mı? Mertlik bozulunca ok girdi yaya. Peki mertlik nedir? Neden bozuldu? Merdin anlamı maddiyat değil onun ismi hanedanlıktır. Mertlik öz ile söz ile olur. Köroğlu Tüfek icat oldu mertlik bozuldu diyor O zaman mertçe er meyanında kozunu paylaşmalı.

Hiçbir yerden haberi yok
Tarihi yok eseri yok
Kimi açtır kimi tok
Vay başıma gelenlere.

Yalan dolanda payı büyük

Bizimle derler sebest diyarı
Yaylasında yayılır malı davarı
Beynimi irgeler cevapsız soru
Bu yıl varamadım varmam mı lazım?

Babamın emeğine çıkılmadı sahip

Cahil zanneder ki beni aldatır
Hayır ben güçlüyüm beni yenemez
Yakıp harap eyler gönül bağımı
Bağbanım güçlüdür yanlış oynamaz

Cehalet soyunmuş meydana çıkmış

Çayır çimen olur mayıs ayında Kargada gözü var şahin payında Özlem vardır ekmeğinde suyunda Korkarım ki bir daha ki bahara kaldık Bedava isterler otu samanı Keyfi yerindedir boldur gümeni Malum alışmışlar kötü düzeni Korkarım ki bir daha ki bahara kaldık İki ineği var bir de duyesi Ağıldan geliyor kuzunun sesi Zırlayıp duuruyor eşek sıpası Korkarım ki bir daha ki bahara kaldık Aslını sorarsan mecali böyle Evleri harabe göç etmiş köyler Kurumuş dereler akmıyor çaylar Korkarım ki bir daha ki bahara kaldık Kendini kendine kral tanıtır Yalan emir verir yanlış yönetir Karga gibi necaseti dağıtır Korkarım ki bir daha ki bahara kaldık Kara Ali köyü değişmiş bile Kızılkayada sürü kapılmış sele Korkut inat etmiş gelmiyor yola Korkarım ki bir daha ki bahara kaldık Kılıç ahın vardı erşi alaya Hali bilmeyenle girme belaya Ne padişaha güven ne de köleye Korkarım ki bir daha ki bahara kaldık Not: Ne padişaha ne de köleye. Padişah bir hükümdardır köle de onun kuludur sen eğer var olduğunu bilirsen vardır adalet, bilmiyorsan sence yok demektir, önceden vicdanı yokla eğer iğneyi kendine batırıp da acısını duymazsan o zaman çuvaldızı başkasında dene. Acı çekmiyelim ne iğneyi kendine ne çuvaldızı kimseye batırma. Otursun, insan fani sevgi saygı ölüm bakidir. Biri gider diğeri gelir, çarkı döner döner.

Cehalet buna kızıyor
Yoluma çalı diziyor
Hayır yazıyor şer bozuyor
Bilmem cahil neye küsmüş

Adilik var göre göre

Bizim yaylalara çıkasım geldi
Annemin ocağına bakasım geldi
Yokuşu çıkınca bir hayli yordu
Taşlar yosun tutmuş canlı kalmamış

Çekirceler zıplar, gahi arada

Çıkıp Bey Dağına seyir eyledim
Tepesi görünmez duman içinde
Koyunu kurt kaptı kuzu yayladım
Perişan göründüm kendi suçumda

Geven rehin almış vermiyor geçit

Dedeler birbirine küs
Biri konuşur diğeri sus
Talibe der sesini kıs
Çeşmenin suyu mu bulandı?

Sakın Etmiyelim yanlış