Reis Şiiri - Naki Aydoğan

Reis
Mesele şu ki
Nereye kök salarsan orayı sömürürsün
Milliyetçi misin milletini sömürürsün
Devletçi misin devletini sömürürsün
Bugün kapitalist milleti sömürür özel
Devletçi resmi sömürürdü
Milliyetçi milletini özel sömüren kapitaliste karşı durabilir mi?
Solcu olursun olmaz.
Günümüzde milliyetçi ne yapar!
Duygularını kabartır milletinin içine tohum düşer
Kök salıp büyümeye çalışır.
Görece gölgesi oluştu ya gölgesiyle korur vatanını.
Bu az bir şey midir?
Çokta değildir.
İdeolojik davranmayalım her eylemimiz geçim meselesidir.
Milletimizi sömürerek milletimizin geçimini sağlayabilir miyiz?
Milleti sömürmek derken
Sömürülen millette ifade olur bireyiyle
Bu karşılıklı bir olgudur.
Toprağın zenginleşmesi gibi millette zenginleşir.
Ama milletin millete ifade olması toprağın çoraklaşması gibi milleti de çoraklaştırır.
Bu yüzden solcular diğer milletlerin düşünceleriyle,
Misal işçi örgütlenmesiyle öğrenci ayaklanmasıyla kendilerini milletine ifade etmeye çalışmışlardır.
Olması gereken milletin milletlere karşı ifadesi olmasıdır ki
Toprak kendini bitki olarak bitirir, hayvan olarak dolaştırır ve insan olarak ufka baktırır ve arşa çıkartır.
Tozlaşmayla tohumlar rüzgârla suyla başka topraklarda yeşermiştir.
Hayvanlar göçle nice toprakları dolaşmıştır.
İnsanlar istila ve göçebe hayatlarıyla nice toprakları fethetmiştir.
Yani kapitalist gelip yurdumuzu sömürüyor diyoruz ya aynı zamanda da kendini başka topraklarda ifade etmiş oluyor.
Bütün kurgu bu oyun üzerine kurgulanmıştır.
Vatanımızı peşkeş çektirmeyeceğiz milletimizi milletiyle ifade ettikçe
Barış içerisinde bizde gidip onun toprağında bite bilmeliyiz
Misal biz Almanya’ya işçi gittik milletimizi Almanya’da ifade edebildik mi?
Tabi milletin millete karşı ifadesi insanlığı olur
Biz başka topraklar da insanlığımızı ifade edebildik mi?
Yoksa yine kendi kendimizi sömürmeye mi düştük.
Soyumuzu kurutmaya mı meyil olduk.
Üçkâğıda mı başvurduk.
Niye biz arsız bir ot muyuz?
Arsız otu kimse barındırmaz. Ot bittin evrim geçirip hayvan dolaşacaksın. Sonra iki ayağının üzerine dikilip insan olacaksın. Ve teknolojini var edip kendini teknolojik ifade edeceksin.
Milletini ilelebet ifade edeceksin.
Milliyetçi olmak devrimci olmasa da evrimcidir.
Devrim dışsaldır evrim içseldir.
Biri gelip seni devirmeden sen kendini evriminde yetiştireceksin.
Biri ocağında ot mu bitti hemen hayvan dolaşacaksın bir hanene hayvan mı davrandı hemen karşısına insan dikileceksin.
Bunu bileceksin.
Bitkiye bitki bittin mi hayvana hayvan davrandın mı bocalarsın.
Karşına insan mı çıktı sende insan ol insanlığını sen daha iyi ifade et.
İnsandan insana bilgi farkı vardır.
Onun bilimi daha mı iyi sen filozof ol çöz onun bilimini ve kendi biliminin farkını öngör.
Bu hep böyledir.
Sen faşist düşüp milletini kırma
Sen dinci düşüp dinini biçme
Sen komünist olup sermayeni putlaştırma
Sen kapitalist olup sermayeni silah etme
Sen sen ol evriminden asla taviz verme
Evrim milletlerin insanlaşma yoludur, aynı zamanda şeriat yoludur. Kutsaldır da.
Sen evrimini geçir, sermayen artmış araç gereçlerin teknolojik dönüşmüştür.
Evrimci ol.
Evrimini mesleklerde sorgula ve ideal mesleğini belirle.
Meslekler senin evrim hallerindir.
Her halin sona ermez her halin sonsuza uzanır.
Hiçbir meslek sonlanmaz değişim ve dönüşüm içinde farklılaşarak devam eder.
İşçi memur sorumlu yönetici ve işin sahibi patron mesleklerin bileşkesidir.
İlkin çobandır. İlkin insan çobanlığı ile kendine sahiptir. Efendi köle ilk bu sorgulanmıştır.
Özgürlük insanın kendi çobanı olmaktır. Kendi çobanın oldun. İlk seyb mi edeceksin kendini deliliğe vurup. Arazimi olacaksın hayvan gibi dolaşıp. Senin türün var cinsine sokar. Seni güder. Sen seni güdersin. Irkını tanır milletini var edersin. Baş olur milletini yürürsün milletine çalışır, kendini kazanırsın. Başka milletlere davar olma keser yerler seni. Milletine şehit ol daha iyidir. Sen insanlığın için savaş. Mal mülk hırsın hayvani bir iştahındır. Sen milletin için çalış ve insanlığın için kazan. Bir gün bir millet olacak o gün bu gündür. Tek millet sensindir. Milletinin bir ferdi olarak. İki milletli üç milletli olunur mu? Olunmaz. Ha birkaç devletin vatandaşı olursun. Çünkü tek vatandaş olma erdemine erişmemiştir dünya insanı henüz.
Kendinin çobanı oldun ve malına davarına çobanlık yapabildin. Aferin sana. Git şimdi çift işçilik yap hem toprağı sürerek ek biç ve malına davarına ahır kendine de ev yap. Ustasın sen. Köylü dedin mi her işini kendi görür. Kasaba dedin mi kendi işini gören köylünün her ihtiyacını karşılar. Şehir dedin mi çevre kasabaları bir pazarda birleştirir. Ülke dedin mi tüm yurt şehirleri bir ülküde birleştirir.
İlk insan kendinin çobanı olmadan önce ilkel bir avcıdır.
Avcı, av ve avcı olmak canlı olmakta yatar.
Canlı olmak önce beslenir sonra bölünür. Zamana bölünür. Yemek aslında yürümektir. Otlanan mal davar araziyi gider. Yemeden hiçbir canlı uzun süre gidemez. Çünkü bünyesinde hücre çoğalması durmuş olur. Evet, bir millette çoğalarak varlığını giderir. Ama çağımızda milletin ve olması hayvan gibi üremek değildir. Üreterek insan olabilmektir. Ünce bilgi üreteceksin sonra o bilgilerle kendine bir düşünce sitemi kurup eşyanı araç gereçlerini üreteceksin. Ne kadar üretiyorsan o kadar üreyeceksin. Yani insan gibi bakabildiğin sürece neslini iki üç kat çoğaltacaksın. Yoksa bir tane ikincisi yok. Allah rızkını verir dersen Allah’ın eli kolu yok. Allah tüm evrenin yokluğudur. Boşluğudur. Sende Allah’ın kudreti boşlukta var oluyorsun. Her şey boşlukta var olur. Allah’ın canlıya rızkı canlıyı var ettiği boşluğudur. Allah sana bir düşünce boşluğu vermiş düşün ve kendini var et. Canlı kendi düşünce boşluğunda ancak ayağa kalkar yürür ve elini kolunu uzatır bir daldan bir meyve koparır. İzin istemek ortak bir düşünceye tabi olmaktır. Dolayısıyla bir millet oluşumu içindeki düşüncenin gereğinde ahlakında yasalara uymak doğurur. O yüzden planlı bir şekilde çoğalmayı gerekli kılar. Bir düşüncenin eyleminde bulunmak düzen ve intizam ister. Allah bu düzen ve intizamı her canlı türün ruhunu bedensel sınırları içinde devinime sokmuştur. Yoksa insana kalsa kendini bin bir türlü yaratık haline sokar. Beden düşünceyi sınırlarken düşüncede bedeni eylemi içinde devinirken evrimini de günceleler. Bu nedenle düşünmenin sonu yoktur. Düşüneceksin ve mevcut fikirleri düşünce boşluğunda yok ederek düşünce boşluğunu genişletip yürüyüp gitmene devam edeceksin.
Başka yolu yok bunun.
Duan ancak sana huzurlu bir mola sağlar. Sadece anlık düşünceni sağaltır ilerletmez. Sen dini imanını iletişim ve bilişimine vurursan. İşler tersine gittiğinde arkadan da vurulursun. Din iman kişiseldir. Ticaret genel ve uluslar ötesidir. Paranın dini imanı olmaz. Para evrensel bir araçtır. O yüzden sen düşün. Bir fikir belirle eylemine geç. Sürekli düşünerek eylemini sağlıklı geçir. Bedensel aptestin bir anlık ibadetin içindir ama düşünsel abdestin bir hayatın içindir. Sen abdest alırken sadece bedeninde ki kiri temizlersin ak pak bedenin kalır. Ama düşünce abdestinde kendini dâhil yok ederek Allah’ın sonsuz boşluğunda kendini baştan yaratmış olursun. İnsan kötü düşündüğü zaman bile o kötü düşündüğü düşünceleri yok eder, arınır. Ha sen kendini düşünerek yasalarının dışında kötü kurgularsan eyleminin sonucu da ona yönelik gerçekleşir. Allah irademizde bizi özgür yaratmıştır. Cinnet geçirip kendini ve ya bir başkasını mı öldürmeye eyleme geçeceksin. Maazallah. Bu hepten Allah’ı ve insanın kendisini inkârdır. Bu yazı beni biraz peygamber si bir hava soktu ama sen maruz gör. Niyetim peygamber si bir yazı yazmak değildir. Ama her yazar biraz peygamber si yazar, iddialı yazar. Sonuçta yazar düşünce boşluğundan yine yaratılarak yazar. Mevcut fikrini zikrini siler. Yeniden oluşur. Yeniden yaratılır bir nevide.
Sonuç olarak nereye kök salarsan orayı sömürürsün. Hangi düşünce ikliminde yetişirsen o düşünceyi temsil edersin. Sen koskocaman ağaçsın dalınla budağınla bir evrensin ben bir otum ama senden daha çok ve her yerde biterim ben senin atanım ağaç. Koca reis koca ağaç… Sen bir padişah olsan da ben her yerde yine bir insan biterim. Koca ağaç oldum diye sevinme kökünü kaldır, başını topla kafana. Bir beynin gelişsin dolaş çevrende bir hayvan ve iki ayağının üzerine dikilerek insan var. Kimse üzerine alınmasın bu bir kurgudur.