Refik Durbaş Şiirleri - Şair Refik Durbaş

10 Şubat 1944 - 1 Aralık 2018
Refik Durbaş

Kalbimde kan izleri anıların
tarçın kokusu, belki menekşeler

Belki bir ünlem işareti merak
nasıl solgun ve bulanık şiirler

Devamını Oku
Refik Durbaş

Bir ses olsun isterdim hatıramda
senin sesin...
Günlerdir bir odaya kitledim bedenimi
hiçbir sokağa düşmüyor gölgem
Günün ve gecenin kapısını kapattım
Alanlara çıkmaktan korkuyorum

Devamını Oku
Refik Durbaş

Kaderime sardım seni

Memelerinin akasyası
değer değmez dilime

Yüzün düştü yüzüme

Devamını Oku
Refik Durbaş

Ağzında yasin gülleri
tuğladan çocuklar döküyor
kar altında bir sabah
toprak kokuyor nefesi

Silmiş künyesini haritadan

Devamını Oku
Refik Durbaş

Tenim kurudu hasretinden
sulara adamıştım senin
sulardan narin bedenini
gözümde yaş kurudu oğul

Göklerin poyrazına

Devamını Oku
Refik Durbaş

Her sabah bu musibet sis
demirden yol kavşakları
dur durabilirsen her akşam
bir tuhaf ölüm ilanları
kitap adları: yakılmış çiçek adları
yakılmış har kokusu yağmurun

Devamını Oku
Refik Durbaş

GÜL YAĞSIN UFKUMUZA


Ufka gül yağdığı akşam
yüzleri ucuz
sevdası ezberinde

Devamını Oku
Refik Durbaş

Sonbaharın ara sokaklarında günlerim
yazım nerde, kışım nerde

Dağlara ırmaklara yükleyecektim derdimi
atım nerde, bahtım nerde

Devamını Oku
Refik Durbaş

Öpüşün öpüşüne karışsaydı
Yüzün yüzüme

Gecen gündüzüme karışsaydı
Hüznün kederime

Devamını Oku
Refik Durbaş

Bu gece uyumasak da olur, hadi sevinci tazele
sevdayi tazele emzirsin yillardir pas tutmus yalnizligimi
sevsen de sevmesen de son elvedasidir bu ömrümüzün
ko dursun öylece elin elimin, dilin dilimin içinde
bu gece uyumasak da olur, simdi seviselim sevgilim
askimiz ve çilginlik ve sevismek çünkü hala gündemde

Devamını Oku