Bir damlada derya olacak değil, amma herkes gibi o da sonsuz sevdanın, umudun, hayalin peşinde dolanır.
(Sevdanın bir diğer adıydı aşk,
Habersiz olan bir kalp
Ki o bana zinhar yasak.)
Ruhumun fırtınasında sürüklenirken
Kalbimi işgal ettin yine kendini sevdirirken.
Ben öleceğim sanırım bu akşam,
Yatağıma sere serpe uzanacağım.
Başım dik, ellerim yanlarımda duracak,
Usul usul ağlayacağım önce
Ölümün kokusundan iğrenecek varlığım.
Bir ter boşanacak sırtıma ilk önce,
Bir çiçek gibi doğar, büyür yüzünde gülüşün,
Kuru toprak suya kanar
Ben gözlerine kul olur kalırım.
Tüm renkler gelip çöker güzelliğinin üstüne
İnce bir çizgi hemen, gözlerinin kenarında,
Sanki tüm mazini oraya saklar gibisin.
Sessiz bir yıldız akıyor gözlerinden içime
Işıl ışıl bakışların bundan mıdır?
Bir katre kızıllık siniyor alevler misali
Gözlerine baktıkça yanışım bundan mıdır?
Bir denizin çağrısı gibi kulaklarımda sesin,
Bir şehir yalnızlığındayım
Geceden taşıyor dertlerim
Alabildiğine göz boyuyor
O parlak ve korkutucu sarı ışıklar.
Yüzüme yüzüme esiyor
Gecenin rüzgârında üşüyorum
Seni özlüyorum.
Ama nasıl bir özlemek?
İçimi kaynatsın istiyorum,
Böyle kavrulsun bedenim...
Gözlerim kör kalsın bakışından,
Ellerim kuruyup kararsın.
Bir şiir öldü içimde benim bugün,
Sabah ayazında astı kendini cümleler
Karalandı, ezildi, tükendi de yaptı
Bitmemiş bir öyküydü gözlerin,
İçine dünyaları alacak kadar güzel,
Derin
Ve manası senin.
Her an yakacakmış gibi akan bir alevdi
Saçların.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!