Raşit Evşen Şiirleri - Şair Raşit Evşen

E SÖYLE
Mehtaba bakar gibi gözlerine dalmıştım
Yalancıymış o mahsun bakışlar onlara inanmıştım.
Beni ta kalbimden vurarak bırakıp kaçtın.
Vefasızmıydı o bakışlar söyle söyle söyle.
Görünce beni gülerdin karşımdan

ŞUBAT SOĞUĞU
Dağlarda ormanlar buz,
Göklerde bulutlar buz,
Kuşlar da uçamaz oldu havalarda.
Yıllar ,aylar önce gelen
Şubat soğuğu.

SUÇLU OLDUK
Sus dediler doğduğumuz günde,
Sevdiler bizi çok uslu diye.
Konuşunca dövdüler bizi,
Korkuttular bir daha konuşmasın diye.
Sustuk kaldık o halde

TAÇ YAP BAŞINA
Bir seni sevdim birde menekşe
Yanındaki goncalar kıskandı seni.
Seviyorum derken kendi halimce,
Bir kelebek geldi,kondu üstüne.
Bir sümbül kokusu kaya dibinde

TANIDIK BİR YÜZ ARADIM
VEYA BAKAN BİR GÖZ
SİMALAR DEĞİŞMİŞ GİTTİĞİM YERLERDE
YUANIMDAKİLER DE TANIMADI ZATEN
OYSA

TAŞLARINA BAKARKEN
Tanıdık bir yüz aradım
Veya bakan bir göz.
Simalar değişmiş gittiğim yerlerde
Yanımdakiler de tanımadı zaten.
Oysa ;

TEK BAŞIMA
Güllerin kucağındaki
Ormancı masasına oturdum,
Bayram yapıyorum tek başıma.
Elimdeki resimler altmış yıllık
Başlamıştım onlarla konuşmaya

TOPRAĞA DÖNÜNCE
Sararmış yapraklar dönmüş gazele
Benizler de solmuş,gönüller üzgün.
Yas tutuyor yükseklerden bulutlar,
Beyaz gelinliğiyle ,toprağa dönünce güzellikler.
Beyaz duvağını takmış başına

TORBAM DOLDU MU
Göç kaldırma zamanı,
Güneş de sallandı akşamın ufkuna.
Yol hazırlığının başlama zamanı,

TORUNLARIMA
Asma suratını
Oturma miskin miskin
Kalk ayağa zıpla
Aç kollarını kanatlan