AHİR ÖMRÜNDE
Güller kurumuş,
Bülbüller üzgün.
Cıvıltılar yükseliyor serçe yuvalarından.
Kargalar bayram ediyor,
AKŞAMLARDAYIM
Elimde anahtarı
Aşıyorum mahpushanenin kapısını.
Basamak basamak
Çıkıyorum koğuşuma doğru.
Koğuşumun içine atınca kendimi,
ALA ŞAFAKTA
Gözünü açar,oğuştura,oğuştara
Düşersin yollara alaca karanlıkta
Bacakların dolaşır,uykulu uyanık
Ulaşıp,başlarsın işine ala şafakta.
Ekmek götürmektir amacın çoluk,çocuğa
ALLI TURNAM
Allı turnam bizim ora varırsan
Bana bir haber getir koca kiraz ermişmi.
Dalları kaplamış harımların üstünü
Her gelene hayır demez,çıkabilene.
Kazanlar vurulup,ateşlenmiş mi meydanda
ANA BEN GİDİYOM
Binmişler atlarına,sürmüşler düşman üstüne
Görünmüyormuş yüzleri peçeli efelerin.
Karargahlar kurulmuş egenin dağlarına,
Fırsat bulup patlatmışlar bombalarını
Geri kalmamış;Yörük Ali,Kara Fatma’lardan ege yiğitleri.
ANALAR UYANIRSA
Kolonlar gıcırdayıp
Duvarlar patlarken,anasına sarılan zavallı çocuk.
Havada ıslık çalarken mermiler
Ateş kusarken lav silahları
Kan kokusu,barut kokusunu
ANAMIN Günü
Günlerin nasıl geçti
Ellerinin nasırları iyileşmeden.
Ekin tarlaları büktü belini
Bir de Aholuğuna kadar izini sürdüğün geven
Bana ayırdığın günün kaldı mı?
ANAANAYDI
Saçını okşayıp,yanağından öperken
Söylerken,ciğerlerimde soluk bırakmayan
Dil ucundan değil,taa derinden
Ağzımdan çıkan;benim anamdı,benim anam !
Uğurlarken beni başı dimdik,elleri kucağında
Tütüyor kokusu burnuma buram,buram
Yalpa,yalpa düşen sarı yaprakların
Soğuk değintisi,yalın sinemde
Ilgıt,zılgıt esen yellerin.
Yüzümde ,gözlerimde gölgeleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!