Ramus Paludan Şiiri - Yaşar Yaramış

Ramus Paludan
İslam düşmanı ey Ramus Paludan
Sana akıl vermedi mi Yaradan ?
Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu
Diyor ,sana yaktığın yüce Kuran.

İlim Çin de de olsa gidin alın
Kuranda her şey açık her sey yalın
Deli bilmez keser, bindiği dalın
Çünkü aklı basmaz, kafa çok kalın.

Kuran iki cihana ışık saçar
Cahil, yarasa gibi ondan kaçar.
Ona bulaşan, her iki cihanda
Başına ne büyük belalar açar.

Kuran, tüm insanlığın tek rehberi
Çoğunun bundan hiç yok bir haberi.
Bu olacaklardan haber vermişti
Tüm insanlığın, en son Peygamberi.

Meşhur olmak için ne haltlar yiyor
Gafil, kor ateşten gömlek giyor.
Yaptığı densizliği örtmek için
Arsız, birde buna özgürlük diyor.

Kafir, bir değil bin Kuran da yaksan
Bir harfi bile edemezsin noksan,
Gönüllere nakşedildi , Bu kitap.
Ezberledi onu binlerce hafızhan.

Hala akıllanmayacak mısınız ?
Kütük geldlnlz kütük gldersiniz
Çirkini güzel gösterir nefsiniz.
Çünkü siz, İblisin erlerisiniz.

Bu iş, değil bir kişinin gafleti
Üstünüzdedir Allah ‘ın laneti.
Düşünmüyor bağlanmış basireti
Onun gayrı ,Cehennem ahireti.

Ey zavallı, menzup Ramus Paludan!
Sana cennet vadediyordu Kuran.
Kendi ellerinle kendini yaktın
Er, geç belasını bulur kuduran.
24.01.2023/ Demre