Ben senli düşüncelerle yaşlanıyorum
Gözlerimden akan yaşlarımla dertleşiyorum
Seni öyle bir anlatıyorum ki bana küs kalbime
Önünü göremiyor derdimden
Kim vardır ki bıkmak istediği anlamsızlığa
Benim kadar tapan…
Sen benim parmağıma batan kıymıksın
Dişimin arasında kalan küçük bir çekirdek
Ve durmadan uğraştıranımsın
Sen benim öksürük şurubu içtikten sonraki
Surat ifademsin
Sen benim karanlık odama sızan ışığımsın
hadi, mahvet beni bu gece
iliklerimi kemiklerimden, etimi tırnağımdan ayır...
sorgusuz-sualsiz-cezasız bir suç bu
kazası yok bu gecenin, korkma..!
harb-ı bitap düşmüş kalbimden sonra
tüm vücudumla, etimle, kemiğimle, saçımla, tırnağımla
Bir iki üç
Seviyoruz içiyoruz, terk ediliyoruz içiyoruz, yalnız kalıyoruz içiyoruz
İçmeyi biz Hayyam’dan da çok seviyoruz
sonumuza –lik ekliyorlar gülüyoruz
bir nefeste benim iç çek bob
en büyük yalancı annemmiş oysaki
anlattığı herbir masal sallamasyon
ve okunmuyor hiçbirinde gerçeklik esamesi
kartal parçalamazdı o hikayelerde martıları
ve en kadim dostuydu aslanın dağ tavşanı
Dün gece bir jilet ısmarladım bileklerime
Kaygılı bir kan hediye etti oda bana
Sana bulanmış, senle taşmış ürkek bir kan
Yine mi?
Diye baktı gözlerim zihnime
...Soru işaretleri saplandı
dostun ensesine sıkılan mermi gibi hain
yerle-bir eden tufan, hırslı ve hırçın
arkadaş alayına üzülen kızın göz yaşı kadar masum
ölümünü kabul etmek istemeyen Tarancı kadar mahsun
delinin bir çılgın olduğunu herkesden iyi bilişi gibi
ilk defa yıldız kayması görmüş çocuk hayreti
En hain rüzgarlara emanet ediyorum saçlarını
Öyle hain ki tam karaya vardırırken bir gönül yelkenini,
Tam tersi istikamete kaçan…
En keskin jilete emanet ediyorum dudaklarını
Öyle keskin ki sendeki beni benden keserken,
Kinayelere hiç gerek yok bebeğim
Soğuk bir siktir git yeter senide kullanmak için
Aşk acısı yaşatanlar sabahlamalarında sebep olarak
Ve bilir misin yaşadıkça alışılmayan tek gerçektir
Bu nükseden ve hasar gücü yüksek illet
...Hepsi aynı şiddetle vurmaz ama
Dolduruşa gelmeyen bir sevdaydı sadece yaşadığım
Ne düşündükçe artan ne de unuttukça azalan
Pi sayısı gibi sabit, çarpımdaki 1, toplamadaki 0 gibi vasıfsız
Ama yinede bir hoş ederdi sayısal monotonluğumu
“Anne bak kral çıplak! ” diyecek kadar cesur olamadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!