Akar kanlar yüreğimden
Sızar Elif Elif diye
Felek bana derdi gamı
Düzer Elif Elif diye
Tükettiler hep vârımı
Bezm-i meyde yoksa âşık dilber âhlar söylesin
Mest ki yok meclîsime kim sagar âhlar söylesin
Gül ider nâz u niyâz hem-sâye iken hâre
Derd ile gülşende yanan hezar âhlar söylesin
Akar hışm ile taştan taşa cûy-i bâr sevdâ diyor
Gönül bir gülşende olsa da lalezâr sevdâ diyor
Aşıkların pâyesine düşmüş anâsırdan âteş
Onun içindir dîl-i şikestem yanar sevdâ diyor
Şu yalan dünyanın gam efkarını
Bir başıma çekip çekip ağladım
Dünü bırakıp aradım yarını
Boşa umut ekip ekip ağladım
Alamadım lezzetini hazzını
Seni beklemek bedenimi yordu
Sensiz tuzaktayım olmaz diyorsun
Gel diyorum her yanı hasret sardı
Senden uzaktayım olmaz diyorsun
Üç günlük dünya kimseden âh alma
Kışa düşkün yaza hasret
Karda geçti ömrüm benim
Bazı yokluk bazı gurbet
Zorda geçti ömrüm benim
Güller ile bağda soldum
Benim yüreğimde bin yara açtın
Sessizce köşende bekle diyorsun
Her sözünde ağlatıp benden kaçtın
Sessizce köşende bekle diyorsun
Günlerin sırtına yıl bağlıyorum
İyi düşün boşa geçen zamanı
N'olur beni bana küstürüp gitme
Aşkınla yaktın gönlümde harmanı
N'olur beni bana küstürüp gitme
Kalbim tek sana hasret duyar iken
Çok uzun yollardan geldim yorgunum
Varsa bir lokmalık acı aş pişir
Geçmişim harap, herkese kırgınım
Şu garip sinem yıllardır taş taşır
Gönlün bana düşecek bir gün mutlak
Bir sual soruldu karşı meclisden
Eyvah! mâna bitti söze dayandı
Bir tas su sunuldu mel'ûn iblisden
Azrail gelip de göze dayandı
Ben gencim yaşama umut bağladım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!