Dur gitme;
Bir nefeslik daha kal,
henüz doymamışken sana,
yaşayamamışken gençliğimin baharını,
bir nefeslik daha kal.
Yine seni düşlüyorum,
Elimde değil, bağışla!
Günden güne ö(z)lüyorum.
Hep zamansız oluyor,
Yokluğun ansızın vuruyor soluma,
Hükmedemiyorum kendime, hırçınlaşıyorum.
Bu aşkta senden çok ben yandım,
İnandım gülüşüne, sevdana kandım,
Ömrümü, ömrüne adadım
Elveda deyip gitme benden.
Ben benden çok seni aradım,
Sahi hiç mi özlemiyorsun beni?
Hiç mi sızlamıyor yüreğin?
Olur olmadık zamanlarda, hiç mi gelmiyorum aklına?
Ben sensiz nefes alamıyorken,
Sen nasıl başardın yüreğinden söküp atmayı beni?
Eskisi gibi değilim artık,
Günden güne takvimden düşen yapraklar gibi benliğimden düşüyorum.
Umut edip beklemekten, hayal kurup yıkılmasından yoruldum.
Umutlarımı, hayallerimi özgürlüğüne uçurdum.
Dilimi saran ''KEŞKELER'den'' kendimi alamıyorum,
Yine bürünmüş karanlıklar geceye, yine ayrılık okunuyor gözlerinden, yine ayrılık kokuyor bu gece.
Eşsiz bir veda ile gidiyorsun, tam tadında bırakıyorsun yaşanmışları, yaşanmamışlara yaşanmayacaklara el sallıyorsun.
Eşsiz bir acı bırakıyorsun, eşsiz bir ayrılık yaşatıyorsun her geldiğinde.
Vuslat yokmuş meğer, alın yazımda
Hasret nöbetleri, tutar yüreğim
Vermiş son kararı, kader hakkımda
Hicran ateşinde, tüter yüreğim
Ne gül kaldı ne de, bülbül geride
Ey sevgili;
Aramıza koyduğun bunca engel ne içindi?
Seni çok sevdiğim için mi?
Yoksa beni hiç sevemediğin için mi?
Sen miydin bana bir türlü gelmeyi bilmeyen,
Yoksa ben miydim senden hiç gidemeyen?
Eskisi gibi değilsin artık,
Unutuyorum seni ve sana dair her şeyi.
Yüzünü, sesini hatırlamıyorum bile,
Tek söylediklerin çıkmıyor aklımdan.
Diğerlerinden farkın neydi bilmiyorum.
Kendini, yalnız ve ıssız bir gecede bulursun
Bir valiz ne alırsa artık, hayalleri doldurursun
Sanma, milyon kilometre gitsen unutursun
Düşlerinde beni görüp, adımı sayıklar durursun
Hiçbir şey değişmez, sanma sakın kurtulursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!