Ramazan Teke Şiirleri - Şair Ramazan Teke

Kağıda kaleme, gerek kalmadı
Gözyaşımla seni, yazdım bu gece
Sensiz yaşanacak, günüm kalmadı
Adını özlemle, andım bu gece

Hayaline dalıp, yaşarım seni

Ben çok kaldım buğulanmış camların ardında, kimi zaman sevdiklerimin geçişini izledim, kimi zaman sevdiklerimin isimlerini yazdım.
Bazen de oyun oynayan çocukları izledim, belki yaşayamadığım çocukluğumdan belkide kirlenmiş bir hayatın temizliğine duyulan özlemden bilmiyorum.

Ne değişecek ki sende gitsen, alışkınım ben bu sessiz gidişlere, biraz da senin ismini yazarım buğulanmış camlara, belkide geçişini izlerim sen beni görmeden.

Beni en çok anlayan en çok dinleyen simsiyah gecenin karanlığına gizlenirim, gülüşlerini anlatırım, içinde yalan olan sevmelerini, içinde yalan olan, başıma bela olan ela gözlerini anlatırım.

Sert bir rüzgar esiyor bu gün
vurdukça yıpratıyor bedenimi
vurdukça kırıyor kalbimi

Yüreğim üşüyor
ellerim titriyor

Bu gün;
Gözlerin gözlerimde,
Ellerin ellerimde,
Kimsenin kullanmadığı sözleri kurup,
İçinde sen olan şiirler okumak istiyorum sana.

Kapanmaz gönlümün kanar yarası
Derdin tabibini bul getir bana
Yazılmış alnıma bahtın karası
Bahtın beyazını bul getir bana

Anasız babasız çocuk gibiyim

Ellerimi bırakıp gidersen bir gün
Gidecek kimsem yok
Solarım yaprak gibi o gün
Düşmekten başka çarem yok

Ne olursa olsun gitme benden uzağa

Sen en güzel çaresizliğim sin benim,
Aklımı başımdan alan,
Yüreğimi talan eden,
Gülüşü ile başımı döndüren,
En güzel çaresizliğim sin benim.

Öyle bir sen var ki, bu divane bende
Ne akıl bıraktı, ne de fikir serde
Olmazı oldurttun, sen tatlı dilinle
Ne keder bıraktı ne zehir içimde

Vatanım kalbindir, cennetim gözlerin

Bak işte yine gidiyorsun.
Sen böylesin işte,
Çocuk gibi,
Bir gelip bir gidiyorsun.

Kırılgansın, biraz da alıngansın,

Çok olmadı sen gideli,
Şimdiden çok özledim seni,
Aşk dolu bakışını,
Kırık sesini,
O çocuk tadında,
Gülüşünü özledim.