Hastane önünde saatlerce seni bekledim
Senin sağlıklı haberini almak istedim
Beraber güle oynaya çıkmak istedim
Beni Bırakıp gittin geri dön babam
Tek başıma yapa yalnız bırakıp gittin beni
Her Adın Geçişinde Gözlerim doluyor
Evimizdeki Güller teker teker soluyor
Sen Gittin Gideli Yerin Hep Boş Duruyor
İçimden Gülmek Gelmiyor Be Annem
Hafta Sonu Toplanırız Kardeşlerimle
Güneş Doğmuyor Günler Geçmiyor
Sana Olan Hasretim Hiç Bitmiyor
Gözümdeki Yaşlar Dinmek Bilmiyor
Neredesin Annem İhtiyacım Var Sana
Ramazan in Resmini Bastı Bağrına
Nasıl bir illetmişsin bırak yakamızı
Önce annemizi aldın sonra bacımızı
Ne olur koyma içimizde bir sızı
Adın batsın kanser denen illet
Ağlar oldum gece gündüz düşünmekten
Gecenin karanlığında kapandı gözlerim
Evlat özlemiyle geçti günlerin
Unutulmaz senin güzel kalpli yüreğin
Mekanın cennet olsun Mehmet Başpınar
Yoldan gelen geçen seni tanırdı
Sensizlik çok zormuş, bilemedim
‘Hakkını helal et anne’ diyemedim
Doyasıya yüzünü göremedim
Oradan sessizce ‘oğlum’de annem
Babam odasına resmini astı
Bu dünyaya beş evlat getirdin
Besleyip büyüttün bu yaşa getirdin
Bize her zaman saygı sevgi Öğrettin
Hepinizi Öksüz koydun gittin annem
Hepimiz evlendik yuvamızı kurduk
Gözümden çok yaşlar döküldü yandı içim
Yüreğim, kalbim derinden sızladı için için
Özlem duyuyorum seni çok sevdiğim için
Sana doyamadan neden gittin annem
İçimdeki anne özlem hiç bitmedi öylece duruyor
Gönlümün sultanı evimin mis kokulu gülü
Geçirmek istiyorum seninle bu koca ömrü
Sen ferah tut o masum tatlı gönlünü
Seninle yaşayıp seninle yaşlanacağım
Sevginle verirsin yuvamıza mutluluğu
Üç ay oldu bırakıp gittin beni
Rüyamda bile görmedim seni
Kardeşin Ramazan özledi seni
Sensiz olmuyor canım ablam
Ne ablasız oluyor ne annesiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!