Ramazan Oflaz Şiirleri - Şair Ramazan Oflaz

Bir tiyatro perdesi gibi
pencerem,
hafif ışıklı
tüm ışıkları söndüğünde şehrin.

Bir tiyatro perdesi gibi

İyi yalnızım
Bugün iyi yalnız
Ve sesim titrek
Gözlerim daha sıcak
Ve daha sessiz Dünya
Daha duygusal yada romantik

Ayakabılar
dolanıyor etrafta
kimi kayık gibi
kimi uçak.
Ve insanlar,
bıkmadan usanmadan hergün

Anlat bana tüm hikayeni
Nerden gelip, nereye gittiğini
Sevdiğini, nefret ettiğini.
Anlat bana.
Ben,
seni anlamak için varım.

Bugün,
bir başka başka bir gün.
Bu ben bir başka ben.
Ama ben.
Gün başka.
Sen başka.

Çay.
Sadece çay.
Şekersiz.
Katıksız.
Demli.
Ben söylemiştim;

Kafayı dağıttığım zaman,
dikkat kesildi
tüm insanlar bana.
Ama ben,
kafayı çoktan dağıtmıştım.
Tek amacımsa

Gecenin bir yarısı akla gelen
Mahsunluğunda sakla güzeliğini
Ara sor yada ne ara ne de sor,
Soğuk bir gecenin sıcaklığı sardığında her yanını
Gözlerini düşün sigara dumanında saklanan
Ve bir düşün kırık parçalarını birleştir,

Şehir yorulduğu zaman,
Sessizleştiği zaman,
Sevmeye başladığın zaman Şehri
Ne aradığını bilmeyerek
Birşeyler aradığın zaman gecelerde
Saat tıkırtısından sıyrılabildiğin anlarda

Bir sabah,
bir Çarşamba sabahı,
bir günün sabahı,
sonbaharın sonlarına takılmış bir günün
Daha Güneş doğmamışken,
rüya ile gerçek arasında,