Evime güneş olup ışık saçarken
Seninle hayata şükrettim babam
Daha düne kadar saçını okşarken
Bir sabah seni kaybettim babam
Bir fotoğrafın kaldı senden geriye
Söylenecek bir söz kalmadı bende
Yok oldu varlığım senin sayende
Yerle bir oldu ya zaten gururum
Kaybettim kendimi nasıl bulurum
Bir oyuncak gibi oynadın yine
KAYBETTİM ZAFERİMİ
Bir aşka yenik düştüm
Kaybettim zaferimi
Masumca boyun büktüm
Kaybettim kendimi
Derinden yandı bu yüreğim
Yok olup savruldu küllerim
Hani nerede o sevdiğim
Kaybolupta gitmişim ben
Düştüm bir aşkın çukuruna
Bu aşkın yolunda ben kaybolursam
Bilki sende çoktan yok olursun
Eğer yokluğunda harcanırsam
Dilerim kalbinle hep kaybolursun
Acılar kalacak o taş yüreğinde
Sen kendini bana bilerek sevdirdin
Elbise diyerek ayrılık giydirdin
Sevdanın önünde başımı eğdirdin
Son giyindiğin senin kefenin olsun
Dilerim gönlünde benim gibi yansın
KAYBETTİM KENDİMİ
Bir çınar gibiydi benim şu ömrüm
Kül ettim kendimi kendi elimle
Yıkıldı hayatla olan bu köprüm
Kaybettim kendimi kendi elimle
KENDİMİ YAKTIM 2025
Söylediğin sözler sanki bir zehir
Haram olsun bana bu koca şehir
Yüreğim elinde kalmışım esir
Seni sevdikçe kendimi yaktım
KİME DİYOMMMM
Adını çağırdım, artık gelmiyor
Seslenirim ama hiç duymuyor
Bir sözüm bile ona yetmiyor
Sanki bir duvar, ben kime diyommm
Hiç bir mutlulukta gözüm kalmadı
Güvendiğim bile sahtekar çıktı
Bu kalbim kimseyi böyle yakmadı
Kime inandıysam gönülden yıktı
Dünyanın halini ben çözemedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!