Hüzünler sarıyor garip gönlümü
Geri döner misin versem ömrümü
Kırmasan ne olur sevda gülümü
Başımdan gitmiyor gönül belası
Gözlerim arıyor şimdi nerdesin
Feryat figanlı bir yerdeyim
Sen gitsen de ben sendeyim
Gözlerin görmez ne haldeyim
Yar seninle yıkıldı gönül dağım
İnan ki hayatla koptu bağım
Artık köşeme çekildim
Uzaktan seyrediyorum
Herşeyin bir zamanı var
Gönülden sabrediyorum
Yeter bunca çektiklerim
Anladım bu aşkın sonuna geldim
Yüzüme gülseydin yara almazdık
Kalbinde yaşayan hani bir bendim
Gönülden sevseydin böyle kopmazdık
Unutmadım seni yaşarım her an
Pişmanlık duysanda beklemem gelme
Yüzüme bakıpta sakın hiç gülme
Gezdiğimiz yola gülünü dökme
Yazım kışa döndü gönül evimde
Koca sevdayı yok ettin bir anda
Soldurdun içimde aşk güllerini
Bir daha sevecek gönül kalmadı
Silip attım kalpten o izlerini
Yüzünü görecek gönül kalmadı
Kayboldu eserin yok oldu bende
KAYBETTİM KENDİMİ BULAMIYORUM
GÖNÜL BERDUŞLUĞUM BİTİRDİ BENİ
BEN SENSİZ BİR TÜRLÜ OLAMIYORUM
GÖNÜL SARHOŞLUĞUM BİTİRDİ BENİ
BİR BAKIŞIN VARDI BİR'DE GÜLÜŞÜN
GÖNÜL VİCDANI
Yüzüme gülüpte canımsın demen
Ayrılık derdini düşürdün hemen
Üstüme basıpta beni çiğnemen
O gönül vicdanın hiç sızlamaz mı??
Yıkılan bu aşkın geldik sonuna
Özlemi kalbimde kömür karası
Severken yüreğim geldi oyuna
Ömrümü bitirir gönül yarası
Gidişiyle düştü bu aklım dara
Hasretin sessizliği kapladı gecemi
İzlerinle kapanırdı gönül yarası
Sarsaydın keşke aşkla yüreğimi
Seninle kapanırdı gönül yarası
Yokluğunda ben hep geceydim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!