Benim mecnun misali yandığım ahu sensin
Seni mahşere kadar beklemeye razıyım
Yaşama gayem sensin, hayatın ruhu sensin
Seni mahşere kadar beklemeye razıyım
İstesen şu dağları aşkınla deviririm
Gönlümü sevince boğdu gelişin
Ne kadar şükretsem azdır sevgilim
Bin ömre bedeldir bir tek gülüşün
Yanında karakış yazdır sevgilim
Sen geldin kayboldu bütün kederim
Gidişin ömrümün sonu olsa da
Sana zerre kadar kızamıyorum
Aşkın, şiirime konu olsa da
Sensiz bir kelime yazamıyorum
Kalsaydın bulurduk bir orta yolu
Rüya sandım karşımda seni ilk kez görünce
Cennete bakar gibi baktım o gözlerine
Ne kadar güzel kader ağın böyle örünce
Cennete bakar gibi baktım o gözlerine
Sözlerin mana dolu, baldan tatlıdır sesin
Senin aşktan söz etmeye hakkın yok
Yeter daha fazla kalbimi yorma
Nazarımda solmuş gülden farkın yok
Derman olamazsın derdimi sorma
Sen dedin birlikte gülelim diye
Ayrılıp gidersen gök kubbe çöker
Ne yaparım sensiz beni de düşün
Ardından gözlerim kanlı yaş döker
Ne yaparım sensiz, beni de düşün
Heveslerim boğazıma takılır
Hasretini gönlümden
Söküp atmadıkça
Bende ne rahat olur
Ne de huzur
Seni kaybetmek korkusuyla
Bir gün kalbim durur
Kapıldım sel gibi duygulara ben
Bıraktım kendimi akar giderim
Düştüm bilmediğim korkulara ben
Gönlümü aşkınla yakar giderim
Nasıl eder bensiz vicdanın rahat
Beni yakan hasretin vuslatına dönecek
Karanlığın bitmesi şükür an meselesi
Gönlümde durulmayan fırtınalar dinecek
Karanlığın bitmesi şükür, an meselesi
Sesini duyar duymaz bir bilsen nasıl coştum
Aramızdan ayrılığı
Söküp atalım
Mutluluğu iliklerimize
Kadar tadalım
Düne ait ne varsa
Hepsini unutalım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!