Kim doldurdu rüzgarın kadehine rakıyı
Estikçe dönüyor başım
Anason kokulu çocukluk hatıralarım geliyor aklıma
Babamın akşam sofrası
Aldığım ilk yudum
O acı...
O acı şimdi
Acıların ilacı
Sanmayın ki sarhoşum
Peltek peltek düşünüp
Doğru yerleştirmeye çalışıyorum oynak kelimeleri
Gecenin körü olmuş
Uyku kaçmış
Kimbilir hangi atanın aklına uyup
Kahve ile sökmeye çalışıyorum
Uykusuzluk çivisini
Eğer günün birinde
Gerçekten rakı dökmeye karar verirsem
Yaralarımın üstüne
Hazırda bulunsun diye
Yazdım bu deli şiirini
Kayıt Tarihi : 9.9.2001 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beğenmiyorum
Rengi, kokusu, tadı
Hoşuma gitmiyor
Ne zaman masamda uzun süre kalsa
O gecem iyi bitmiyor
Aslında ben, içki sevmiyorum
Güvenmiyorum
40 yıllık tecrübeme
Hala bilmiyorum
Ölçümü, dozumu, ayarımı
Sürekli etkiliyor kararımı
Aslında ben içki sevmiyorum
Korkuyorum
Esiri olmaktan
Karanlıklarında kaybolmaktan
Aslında ben içki sevmiyorum
Benim asıl sevdiğim
Canımın istediği
içkinin getirdiği
Koyu bir sohbet
Derinden muhabbet
Erol Atmaca
TÜM YORUMLAR (1)