kar yağınca güzelliğine
susarsın
açık saçık rakı masasında...
kabuklanır şişedeki düşler
aşk şarkıları delirtir dilini
yüzündeki çatlaklar renksizleşir,
yaralı parmakların
berduşça sarılır kaleme
güneş doğan kelimelere dokunamazsın,
sönmez tütündeki güz yangını
saman sarısı da kalmamış yapraklarda
yargılanmış ömrün yaşlarını içersin,
pencere önündeki son ışık
bitirirken geceyi
uzağa düşer eskimeyen sevdan
beyaz yağmurlar fısıldar
geldik gidiyoruz diye,
o an
karaçalılar kaplar gözlerini
saçlarını bağlayıp
umudu aşılarsın yüreğine
illetli kadehlerde verirken ruhunu
zamansız elvedalar uzanır mısralara... 16.10.2013
Kayıt Tarihi : 18.11.2013 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!