Rahman Şiiri - Özgür Türkoğlu

Yine sol yanımda nasıl bir sızı,
İnceden segah makamında ney mırıltısı,
Kan dökülmez dilimden, bu bende yoktur,
Affet ey insanı böyle yaratan tanrı.

Niceleri sultanlık peşinde koşar,
Secde 5 vakit emir o 5 vakit katar,
Bir kelamını menfaati uğruna satar,
Kuluna insan olmaya çalıştım beni sen yarattın rahman

Devasız dert yok bu bende böyle,
Bu kısır döngü, nasıl merhale,
Gönül oldu sanki kerhane,
Yoruldum kırılmaktan yol göster ey rahman,

Sevginin dilinde aşkın peşinde,
Muhabbet özümde, iyilik içimde,
Güç, kudret, takat derman sende,
Kadirsin, ulusun gör beni rahman.

Gün yirmidört saat hepsini yaşadım,
Ne uykuya kaldım ne seyre daldım,
Ben koşarken insana har ile yandım,
Gaffarsın bilmem mi rahman.

Sabreyle buyurdun aciz kuluna,
Ne çok gözyaşı döktüm yoluna,
Yalvarıp yakaran özgür kuluna,
Medet ey rahman nasıl olacak.