Çok söz verdim kendime
Sözümü tutamadım
Kalbimin duvarından söküp
Resmini atamadım
Düşünmeden seninle
Geçen mutlu günleri
Unut gönlüm
Sakın sorma sebebini
Unut
Kırıntısı kalmasın
Çıkar at o içindekini
Vururlar acımadan
Seni unutmadım
Asla unutmam
Sevenler sevdiğini
Unutamazlar
Kimse sevmez seni
Sevdiğim kadar
Zaman ilaç derler
Unutmaya çok şeyi
Bu nasıl ilaç bir tanem
Unutturmadı hiç seni
Bir sevda ki bu sevda
Çivilisin kalbime
Beni yoktan var eden
Bedenime can veren
Ben bu derdi
Çeke çeke usandım
Ne gülüm var tomurcuk
Ne de dalım yeşeren
Bir zümre ki insan gibi baksa da
Baba belli değil soyu bozuk bunların
Bakmayın siz rengine dolaşır da damarda
Kanı bozuk bunların
Emdikleri beyaz tamam da
Meme kafir sütü bozuk bunların
Belki rüyaydı yaşadığımız
Uyandığımda yürekte ince bir sızı
Ben unutmadım seni ayrıldığımız
Ey yaban elin Maria'nın vefasız kızı
Yüzüm nasıl gülsün yalan dünyada
Hançeri bağrıma vuran vurana
Takatim yok feryat figana
Benim şu kalbimi kıran kırana
Tersine dönüyor ne yapsam çarkım
Gözümü açalı yalan dünyaya
Birikti dertlerim boyumu aştı
Biri bitmeden biri girdi sıraya
Biri yere çaldı biri sataştı
Gülmedi yüzüm çabam yetmedi
Yakındır
Bir isim daha düşer kütükten
Umarsızca öldü yazar
Nüfus memuru
Yapa yalnız yaşadı
Hayata üzgün baktı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!