Kapanmıyor bağrımda açtığın yara
Kanıyor kabuk bağlasa bile
Gönül üzgün gönül yorgun
Biçare beden dirense bile
Hayallerim iki ara bir derede kaldılar
Ankara’da keyif varken
Emeklide neden keder vardır
Sorsan söylerdim sana
Gücüm yetmez elbette
Ne yapabilirim
Elbet gelecek o sandık önüme
Susuz kalmış fidan gibi
Kuruyorum gözün aydın
çiçek gibi yaprak gibi
Soluyorum gözün aydın
Senle geçen o günlere
Dalıp dalıp ağlıyorum
Ben kime anlatayım
Biriken dertlerimi
Doğuştan yaralıyım
Tutan yok ellerimi
Evim mi var yıkılacak
Çocukken söndü ocak
Doğdum ama neden bir gün
Gülemedim gülemedim
Hayat oldu bir kör düğüm
Çözemedim çözemedim
Ben bir bahtı karalıyım
Ne kurşun yedim
Ne kavgaya karıştım
Bendeki bu yara
Bir gül yarası
İlaç merhem sargı
Çarem değil ki
Ey nefsim otur gel dinle sen beni
Sana derim sözüm değildir taşa
Dertler aldatmasın sakın ha seni
Yazılan ne ise o gelir başa
Güvenme gençliğe gelip gidecek
Bana tavır alıyorsun
Hak edecek ben ne yaptım
Bir çok şeyi bilmiyorsun
Hak edecek ben ne yaptım
Gözlerine inmiş perde
Siz bakmayın gözümde yaşa
Aldırmıyorum artık
Bu dünyanın derdine
Sızlanmaya ne gerek
Yazılan geliyor başa
Zaten felek budadı
Hava soğuk üşüyorum
Sensiz geçen gecemde
Kollarının sıcaklığını
Bu gün çok daha arıyorum
Bir öksürük tuttu yine
Bir şeyler var ciğerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!