İşe yaramaz bir eşya misali rafa kaldırdım kendimi
değersiz sabahların aydınlığında
ve tam da kuşluk vaktinde.
Aldım karanlığımı ruhumdan avuç avuç
çaldım sabahlarımın suratına suratına.
Umurumda bile olmadı,
kopacakmış, ya da kopmayacaktış
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Çok içten , çok akıcı bir diliniz var
Tebrik ederim
Hasan Hüseyin Özak
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta