Radyo dinlerken Şiiri - Suphi Sekü

RADYO DİNLERKEN
Ne zaman dokunsam radyoma bir an
Sarıyor ruhumu bir kızıl hicran

Bir şarkı, bir şiir, bir mahur beste
Bir gonca solardı, inleyen seste

Beste mi yılgındı, bestekârımı
Bu acı icranın kor efkârımı

Harlarken yeniden gönül yasımı
Yankısı parçalar kafatasımı

Ne çok yaralıydı, o nazlı ece
Okurken sesinden tutuştu gece

Bekleye dururken ben yıllar yılı
Çıkmıştı önüme aşkın ardılı

Varamam bilirim gam yoldaşıma
Tahayyül ehramım indi başıma

Emzikli çocuktum sanki o zaman
Ağzımda sigara, ağır bir Duman

Çekerken içime bir vebal gibi
Bu idi azabın kaynayan dibi

Dinleyesim varmış, akıbet bu ya
Sonrası gözlerim varmaz uykuya

Hayat bir noktaydı, zaman kördüğüm
Ati yırtığımdı, umut söküğüm

Şarkı bir alemdi kim varsa orda
Yürekler topyekün kalmış çukurda

Özümü gizleyen radyom bir duvar
Ardında benimde beklediğim var