Beni acılarından azat et
Bir daha gözükmem gözüne
Alır başımı çeker giderimde
Ne ismim kalır ne görüntüm de
Sevgi vermek kim, sen kimsin de
Kaldım ızdırabının cenderesinde
Baharın cemini yaşar
Cümle güller çiçekler
Rüzgarların işi ne
Tütsüyü yapıp büyüler
Papatyalar deste deste
Saçlarımız yolunmasın diye korkarlar
İmkansız olan her şey gerçekleşebilir
Bir tek biz, bir araya gelemeyiz
Yıldızlar yerlere dökülebilir
Bir tek biz, bir araya gelemeyiz
Gök kuşağında ip atlanabilir
Bilsen ki, bir fidan koparıldı içimde
Yaprak yaprak açıyordu kalbimde
Bir orman yandı, bahar mevsiminde
Küllerini uçuştur du rüzgar, sesiz ce
Oysa ihtiyacım vardı bir tutam sevgine
Gösterdin sebebini gidiyorsun
Seni nasıl sevdiğimi biliyorsun
Anladım, gidişinle benden vazgeçiyorsun
Seni ellerim boş kalsın diye mi sevdim
Çözemezdim garip garip konuşmalarını da
Konuşacaksa insan dolu dolu konuşmalı
Ben yoruldum boş boş konuşanlardan
Laf olsun torba dolsun diye atmamalı
Ben sıkıldım boş boş konuşanlardan
Yalanı yanlışı birbirine katmamalı
Yıllardır, yarınlar güzel olacak diye ne bekledik.
Sanki bu günde, dünün yarını değilmiş gibi
Dünün yarını vardı, bu gün elimizde hasretle beklediğimiz.
Neden ne oldu da kıymetini bilemedik şimdi.
Bir düşün geçmişini bu gününle kıyasla ikisini
Ateş bir yere değil
Her yere düştü bu gün
Yüzlerce madencinin
Ebediyete göçtüğü gün
Umutları gerçekleşecekti bir gün
Şiir yazmıyor musun diyorlar beni görünce
Şiirden mi bahsediyorsunuz bu hengamede
Evin yolunu kaybediyorum, işler üst üste gelince
Okullar kapanıyor, balolar müsamerelere
Yetişmem gerekiyor yüzlerce öğrenciye
Özende göstereceksin günlük müşteriye
Buruk bir masaldı senle yaşadıklarımız
Aynı gündüzün aynı gecenin koynunda
Aynıydı arzularımız,hayallerimiz
Aynıydı birbirimizden sakladıklarımız
Aynı umudu paylaştık papatya fallarında
Göklere yıldızlara sevdalandığımız da da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!