Bulamadım seni yanımda
Meşguldün, sırtıma bıçak saplamakla
Kan ter içinde kalıyordun
Kuyumu kaza kaza
Tek tek beklentilerimi bitirdin sonunda
Umut bırakmadın yarınlara
Darılıp gücenme bana
Değer verdiğinden çok değer verdim sana
Katlayarak geri vermek var yapımda
Değer verdiğinden çok değer verdim sana
Yaşasaydık mutluluğu, toz pembe doyasıya
Misafir geldim gönlüne
Bir bardak su vermedin
İçte kendine gel diye
İte kalka kovun çık git diye
Ya gitmezse diye korktun
Üst üste küçümsedin de
Perşembenin gelişi çarşambadan belli idi aslında
Yaptıkların teminattı, yapacaklarına
Annem gibi bir modelim varken benim karşımda
Basar mıyım hiç onun bastığı gibi bir faka
Ben inanmıyorum senin köpek olduğuna
İnsanlıktan öte bir maya katılmış, hamuruna
Pek çok insanlara ders vermek için mi geldin dünyaya
Kara canım, köpek demeye dilim varmıyor sana
Sevginin doruklarını ben sende gördüm
Sahip çıkamıyoruz insanların
Ne ölüsüne, ne diri sine
Kara toprak vermiyor vermeyince
Sardı mı bir kere sine sine
Kara kaplı kitabın yazarından
Aklına gelince yüzün güler, candan ötesi
Yaslandığın duvar sanki, dağ gölgesi
Görmezden gelmezler, üzerimdedir gözleri
Kardeştir onlar kardeş, birbirlerini severler
Zordaymışım, dardaymışım rahatlatır beni
Sessizce çeker giderim bu diyardan
Bir daha karşılaştırmasın bizi, yaratan
Ayakta kala bilir miyim yığılıp yıkılmadan
Bir daha karşılaştırmasın bizi, yaratan
Kurşunlara geldim dost bildiğim tarafından
Sevda fısıltılarını söyle kulağıma
İsterik hummaları na tutulayım
Üst üste mühürler vur kalbime
Aşkından darmadağın olayım
Perdeyi çeksen zindan geceme
Evrende bir noktaydın sen
Nereden düştün gönlüme neden
Birden evrene sığmadın sen
Taşıyamaz bunu her bünye
Boşlukta kayboldun, sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!