Uzun zaman oldu yokluğun Rabia
Sen yoktun ama her anım sen oldun
Çok aradım, çok çırpındım öylesine yoruldum
Rabia sen nerelere kayboldun
Günü yaşıyorum, geleceğim yok Rabia
Geçmişin içinde sıkışıp hapsoldum
Ne umudum kaldı ne de yarınlarım
Rabia bu ruhum sensiz çok mutsuz
Kimseler bilmiyor içimdeki yangını Rabia
Neler yaşadığımı nasıl da yandığımı
Yokluğunun acısı yüreğimi dağladı
Rabia boğuluyorum bir nefes ver bana
Son kez baksam gözlerinin içine Rabia
Sarılsam sana sımsıkı ruhumla
Dokunsam saçlarına çeksem içime kokunu
Rabia ne olur son nefes ol bana
19/06/2022
Kayıt Tarihi : 6.7.2022 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Fatma Rabia'ya
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!