Rabbin Nefesi Şiiri - Zeki Dursun

Anladım ki beyhudeymiş yaşamak
Seni söylemedikçe kalbim
Anladım ki nefes değilmiş aldığım

Sen diye solumadıkça ciğerlerim
Anladım ki körmüş gözlerim
Gördüklerim görmek değilmiş aslında, sen diye bakmayınca gözlerim

Anladım ki önceden yazdığım onca şiir
Bomboş sözlerle doluymuş
Sen diye şakımadıkça kalemim

Ey göklerin ve Sen diye ötüşen kuşların sahibi
Rengarenk böceklerin, çiçeklerin ve mucize gibi cennet gülüşlü bebeklerin var edicisi
Sırrımı ifşa eder kalemim, sus nedir bilmez, dur durak dinlemez

Belki bir gönül tebessüm eder, belki bir çocuk gülümser diyedir hepsi
Sırrın en güzel
Sahibi herkese gönül güzelliği ver, kötülüklerden koru güzel olan her şeyi