Bizler yoktan var olduk, hayat veren biri var
Bunca güzel nimeti, yayıp seren biri var
Yaptığımızı bilen, bizi gören biri var
Kaçamazsın bir yere, Rabbin nezaretinden
Şeytan nefis birlikte, bize tuzak kurmuşlar
Bu iki zalim düşman yolumuza durmuşlar
Ölüm ve öteleri, bize unutturmuşlar
Her gün bakıp dönsek te, kabir ziyaretinden!
Bu sihhati, nimeti acaba kim sağladı
Kim şükür secdesinde, Allah için ağladı?
İbadet terk edildi, kalpler yosun bağladı
Melunlar dile gelir, kulun cesaretinden
İnsanlardan beklenen, ibadettir, imandır
Rabbi'ne en makbul kul tövbe eden insandır
Şöyle bir düşünelim tövbe anı bu andır
Daha önemlisi yoktur, nefsin terbiyesinden...
18.11.2006
Seyfet BozçalıKayıt Tarihi : 18.11.2006 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!