Faniye gönül verip, çıksa da yolundan
Gülleri solup dikenler çıksa da dalından
Şer kulların hiç ayrılmasa da yanından
Rabbim bırakma, vazgeçme kulundan
Anasından emdiği gelse burnundan
Hiç beklentisi kalmasa yarınından
Affet, ümit kesse bile yardımından
Rabbim bırakma, vazgeçme kulundan
Bahanelerine bile bahaneler bulsa
Bayramdan bayrama namaz kılsa
Dünyalık zehirlerden zevkler alsa
Rabbim bırakma, vazgeçme kulundan
Görmese hiç düşkünleri, divaneleri
Harap olmuşları, yıkılmış viraneleri
Umursamasa dağılmış olan haneleri
Rabbim bırakma, vazgeçme kulundan
Açmasa da sana dua için ellerini
Kula dese dert sandığı dertlerini
İnkâr etse de verdiğin nimetlerini
Rabbim bırakma, vazgeçme kulundan
Unutsa da tatlıyı acılaştıran o ölümü
Harama uzatırsa bile kopasıca elini
Tutmazsa eğer kemiksiz olan dilini
Rabbim bırakma, vazgeçme kulundan
Arfaoğlu, kazma sakın kendine kuyunu
Dostların, sözünden nefsine alsın payını
Değiştir değişmez sandığın kötü huyunu
Rabbim bırakma, vazgeçme kulundan
09.10.2020
Kayıt Tarihi : 30.10.2020 08:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı cumalar.
TÜM YORUMLAR (1)