Bir kavram karmaşası kimse kimseyi takmaz,
Laf, dersen herkes söyler hakikati yansıtmaz…
Rab, dersen inanmışız hak, dersen savunmuşuz,
Merhamet, dersen Hak’ta eriyip yok olmuşuz…
İşte şimdi evdeyim kediler odamdalar,
Yatağımın içindeler, elimin altındalar…
Mutfak dışarı açık kediler girer çıkar,
Miyavlama bilmezler açlık yaşamamışlar…
Namaz, dersen kılarız ehli ibadetteniz,
Gurur, kibir sevmeyiz, fakiri gözetiriz…
Hakk’ı savunuyoruz kötülüğe karşıyız,
Çalıp da çırpmamışız yürek de yakmamışız…
Devletim milletim ve diğer kavramlarım,
Din ahlak örf ve adet hepsi canım, cananım…
Vatan, dersen en başta bunlar kutsallarımdır,
Tüm insanlık dostlarım ayrım yapmamışımdır…
Müslümanlar, kardeşim dertleri dertlerimdir,
Sevgimiz eksilmiyor hepsi Rab’bimizdendir…
Tövbemiz kalbimizde Kur’an’ım dilimizde,
ALLÂH(c.c.) gerçek dostum o hep yüreğimizde…
Adam değilsin, dendi değersiz biriymişim,
Rab bağışlar İNŞALLÂH buna üzüleceğim…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 20.12.2015 00:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!