Eğik duran kahve cezvesiydi gözlerin
Kutup yıldızına ulaşmak için baktığım
Karanlık tenhalarımı aydınlatırdı izlerin
Demli bir şiir tadında kapına bıraktığım
Pusulası kaşların olan nehirdi saçların
Ömrümün sebebi diye diz çöktüğüm
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta