Gece ağlıyordu geceme
Karanlık korkuyordu karanlığımdan
Kuşlar vurgundu yanlızlığımın kanat çırpışlarına
Bir kaşarlanmış ayyaş gördü yıkılışımı imrendi
Altındı gözyaşlarım sevinçsiz okyanuslarda
İniltilerim ürpertiyordu bülbülleri
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



