Puştlar Şiiri - Ahmet İshak İnal

Kimse yoktu bana, benden başka,
İnsanlar tanıdım, hepsi ayrı çarkta.
Oturdum öylece, yalnız bir parkta,
Düşündüm sadece çok mu iyiyim

Aynısınız, fark yok hepiniz puştlar,
Sizin gibi koşar, sahteliğe atlar.
Düşlere daldırdı beni saatler,
Düşündüm sadece çok mu iyiyim

Nesnellikten çıktım, sardı öznellik,
Birinizde göremedim hiç içtenlik.
Odamda uzanırken çöktü sessizlik,
Düşündüm sadece çok mu iyiyim

Bitiriyorum artık, bu iyilik yeter,
Bir bakın, hepiniz birbirinden beter.
Sindiremiyorum sizi , atıyorum hep ter
Düşündüm yine çok mu iyiyim