adını koyalım
gümüş tenli hırslarla döşenirse dilin kaldırımları
ta uzak bir haneden ünlenir mi sevilmeye
ünlenmez
ne kaldı geriye bağırmalardan öte birbirimize
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var