Sütcü dutcu kirazci
Trenler sokagindaki sehirden kervan katarlayan gar gibi
Sirasiyla gelen gecen duran giden sabah serini pürfirari seherlerinden
Solgun yagmur duvarina varincaya kadar ilmeksiz dügümlere azad olup güz
Sarmasiklanmis salkim uykusuna uyanan sahrada eski bi bahar yapraginin
Kolunda gurbet cicekleri sessizlige duldalar düsürüp
Sararmis suskunlugundan sisli duvaklar giyinmis seyrini gezip göcerek
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta