Prospektüs Şiiri - Necdet Arslan

ama o gün hangi sözcüğe dokunduysam
silindi klavyeden
şiirin peşine düştüm
öteleri seçemedi kirpiklerim

derinleşti yıkıcı kasırgaların açtığı çatlak
an’ı yığdım üşüdükçe
içimdeki koylara

herhangi bir eskiydim ıslanırken ben
derken ,kendimden sakladım sırrımı

yak dedin ayak basacağım ülkeleri,yak dedin
tümünü yakarak kurtuldum çırak olmaktan

çekice nasıl direnirse örs
cüretimi sınadım.kinimi kurcaladım

kalaydan dürbün yaptım
ve öyle gözledim surların ardındaki
gülüşmeleri.

çocukluğumun kulaçlarını topladım ırmaklardan

suçluyum
hadi kırbaçla şimdi beni
gücümün yetmediği şarkıları sök at dilimden

hayır,sınama bu kez vedalarla beni
o sarnıç sırtını dönmesin
alnımdaki camdan dövmeye.
kurtar beni kara sevdaya tutulduğum inzivalardan