Prangalar diyarı Şiiri - Tunahan Dündar

Bak yüreğim damlalar halinde,
Avuçlarından akarken bıraktığın yerde...
Bunca yaşanmışlığın hıçkırıklarında...
Esaretin başlarken prangalar diyarında,
Cesaretin tükendiği esir yerlerde...
Söylemiştim bu aşkın başında;
Beni sevmek cesaret ister diye...
Ölüme meydan okuyan kollarımda...
Yanılmamıştım; meleğim derken sana;
Azrailin melek olduğunu unuturcasına,
Bir umuttun inadına sararan yapraklara.
Hasret kalmışken gelecek baharlara...
Matemi ağlarken ölmemiş aşklara.
Adını sen koy ölüm şarkısına;
Güftesi ayrılık makamı ise hüzün...
Artık ne yöne dönerse yüzün.