Pozantı Müjdesi Şiiri - Dursun Özden 3

pozantı müjdesi

şekerpınarı’nda sulanan, al kınalı çil keklik-haberdardı
düşmana inat-ak kayada seke seke-yanık yanık öterdi

gülek boğazı’nda, pusu kuran; o kahpe düşman taburu
kan içmek için erkenden, ilk şafağın sökmesini beklerdi

'ya istiklal-ya ölüm' andı içen, inançlı bir avuç yiğit fedai
karboğazı; tan ağarmadan, öz utkuyu müjdeleyen yerdi

karaisalı, belemedik, kelebek garı; ‘yeni adana’ baskıda
‘istiklalsiz din olmaz’ dedi-ulukışla müftüsü; destek verdi

ah! tren gelir hoş gelir-varda köprüsü vagonları boş gelir
molla kerim ağıdı-kurtuluşa giden yola-o sarı sıcak serdi

karaca-sürmeli gözlü, sırma belikli, kılavuz yörük hatice
mavzerini sardı, düşmanı hedef aldı, bekleyiş sona erdi

5 ağustos 1920’de, pozantı’da, bolkar çığlığı yankılandı
kongre toplandı, kemal paşa ordaydı-o aşk ışığı-fenerdi

dursun özden