Portakallı hatıralar 1 Şiiri - Nimet Öner

Portakallı Hatıralar)

Masa Altı Cennetimdi

Çocukken bir sırrım vardı
herkesin bildiği ama kimsenin bozmadığı bir sır
ev kalabalıklaşınca,
yüreğim biraz yalnızlaşınca
masanın altına gizlenirdim

Orası benim cennetimdi
örtüsü yıldızlı bir gökyüzü
tahtası bir ağacın gövdesi gibiydi
ve babam…
bazen örtüyü hafifçe aralayıp
bir portakal uzatırdı
sanki sessizce,
Oradasın biliyorum,
buradayım unutma derdi.

Ben portakalı yemeden
önce koklardım
çünkü sevgi kokardı
bir çocuğun kalbine portakal dilimi gibi işleyen sevgi

Ve şimdi büyüdüm
o masa yok artık
babam da portakallarla gelmiyor
ama hâlâ ne zaman bir masa görsem
içine çekiliyorum
çünkü biliyorum
bir çocuğun saklandığı yer
babanın kalbine en yakın yerdir

Azra Nimet öner