Nerdesin!
Bir türlü açılmak bilmiyor evinin demir kapısı. Hâlbuki nerden baksan on saniye geç kaldın sokağa inmekte.
Bir türlü gözlerimi alamadığım bahçe kapısı gıcırtı ile açılmıyor ardına kadar.
İsteksiz ama mecburi adımlarını sürüyerek yürüdüğün sokakta yankılanmıyor ayak seslerin.
Bir dakikayı geçti gelmeyeli, hala görünmedi ceplerine sokmaya hazırlandığın ellerin.
Sokak lambasıöksüz bir çocuk gibi gel diye ümitle aydınlatırken kaldırımları,
tam plotonik olmuş kaleme sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta