Platonik Şiiri - Arıkan Akar

Dokunma yollarıma
Şarkı söylemek yasak,yarı açık bir geceden
İlk acıtan dikenimsin
Ellerimi kanla yıkadım
Adını vermedim kimseye
Kıyamazdım yumuşak tenine,pembe duruşuna

Birgün kenetlenir dudaklarımız
Hırpalanmış iki beden yığılır
Ellere yar oluruz
Belki son şiirde ayrılırız
Hani ya diyeceksin ,ya vedalar
Kelime yağmuru düşer dilimin ucundan
Temiz bir sayfa açacak gücümüz yok

Aşk, bir perde gibi kalkıyor aramızdan
Bir araf gibi..
Bir şey vardı,
Gül açan yanaklarında
Zamansız,mekansız..
Bir anlam vardı ,gidişinde
Zayıf bir çocuk yüzü,
Mektupsuz bir hikaye..

Bir öpücüğün teriyle sulandım
Kandım bu oyunun sahibine
Platonik uykularım vardı
Uyanırdım pahalıya patlayarak
Ve sen orada
Ta başından beri benim olmuş gibi bir şeydin

Ölüm bir kuş kaldırıyor ,duyasın diye beni
Ağız ağızayız,bir Ocak ayı
Kışı göreyim diye
Sen bu oyunun sahibi..