İki anlık hikayelerin
hep yakın olan kısmını görüp
çekip gidiveririz coğu zaman öfkeyle!
Pişmanlık ateşiyse
hep sükunete erdiğimizde çöker.
Ama artık çok geçtir...
Ya da öfkemiz
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




teşekkürler güzel yorumunuz icin... cok uzun zaman olmus olabilir ama iletilere bagli uyari mesaj sistemi calismiyor sanırım antolojinin...ancak tesadufen farkettim. Mutlu yillar diliyorum. saygilar
Bu çalışmanız iki uzun cümle ile özetlenmiş 'pişmanlık üzerine' bir durum tesbiti gibi...
Güzeldi ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta