Pişmanlık ateşi 06.10 .2024 23.30

Pişmanlık Ateşi

Geceye karışan bir sızı var içimde,
Söylenmemiş kelimeler, tutulmamış sözler,
Bir yanım bekler hâlâ eski bir hevesle,
Diğer yanımda yıkılmış hayaller, yorgun düşler.

Zamanla kapanır mı bu açılan yaralar?
Ya da unutulur mu derinlere işleyen izler?
Bir kere yaşandı mı pişmanlıkla dolu anlar,
Geriye sadece küllenmiş anılar kalır, titrek nefesler.

O gün, keşke diyerek kalemi çekseydim geri,
O sözler dökülmeseydi dilimden kırgın bir âni,
Ya da o bakışlarda kaybolmak yerine
Dönüp gitseydim, gözlerimi kaçırıp sessizce belki.

Ama olmadı işte, her şey yerle bir,
Şimdi pişmanlık, kalbimde dinmeyen bir sızı,
Dönülmez yollarda, kayıp giden benliğim,
Her adımda biraz daha düşüyorum karanlığa hızlı.

Keşke… Keşke diye başlayan cümlelerim,
Gözyaşlarıma eklenen sessiz haykırışlar,
Ne fayda şimdi geriye bakmak, ne fayda sitemler,
Pişmanlıkla yanıyor içim, tükeniyorum azar azar.